1. Kolędowanie przy stajence w Wielkim Rychnowie - mieszkańcy Rychnowa i okolicznych wsi gromadzą się co roku w Święto Trzech Króli przy stajence obok OSP. Władze lokalne oraz strażacy z OSP organizują ognisko i „coś dla ciała”. Częścią artystyczną- „dla ducha” zajmuje się p. Mirosława Rogowska we współpracy z Gronem Pedagogicznym ze Szkoły Podstawowej w Wielkim Rychnowie. Podczas części artystycznej wystawiane są krótkie jasełka lub występ Kolędników Misyjnych a także występy dzieci śpiewających kolędy. Ludzie zgromadzeni pod stajenką włączają się we wspólne kolędowanie.

   ---

2. Czuwanie w Wielką Sobotę – każdego roku schola i członkowie wspólnoty Wojownicy Pana przygotowują czuwanie przy Grobie Pańskim. Hasło i motyw przewodni czuwania związane są z treściami roku duszpasterskiego ogłoszonego przez Episkopat Polski. Podczas czuwania odczytywane i rozważane są teksty przeplatane pieśniami oraz wspólną modlitwą.

   ---

3. Kurs ALPHA- To cykl 10 spotkań, prezentujących kerygmat chrześcijaństwa w sposób przystępny i nie wywierający presji. Jest to miejsce, w którym można dzielić się swoimi przemyśleniami i odkrywać sens życia. Kurs kończy się weekendowym wyjazdem oraz zaproszeniem do wspólnoty. Każde spotkanie rozpoczyna kolacja, po niej krótka modlitwa, konferencja tematyczna oraz rozmowy w grupach zakończone modlitwą. Podczas każdej konferencji poruszany jest inny temat:
   Sesja 1: Kim jest Jezus?
   Sesja 2: Dlaczego Jezus umarł?
   Sesja 3: Skąd mieć pewność co do swej wiary?
   Sesja 4: Dlaczego i jak się modlić?
   Sesja 5: Dlaczego i jak czytać Biblię?
   Sesja 6: W jaki sposób Bóg nas prowadzi?
   Sesja 7: Jak sprzeciwiać się złu?
   Sesja 8: Czy Bóg dzisiaj uzdrawia?
   Sesja 9: Dlaczego i jak mówić innym o Jezusie?
   Sesja 10: A co z Kościołem?

Pierwsza edycja kursu ALPHA w naszej parafii odbywała sięod 10.04 do 26.06.2015 roku.
Druga edycja miała miejsce 13.04- 29.06.2018 roku.
Trzecia edycja planowana jest na kwiecień 2021.

4. Pielgrzymka dzieci przeżywających pierwszą rocznicę Komunii Świętej i ich rodziców do Lichenia. Organizatorem jest p. Mirosława Rogowska. Wyjazd odbywa się w drugą sobotę czerwca.

   ---

5. Odpust Świętego Jana Chrzcicielaw kaplicy w Wielkim Rychnowie- niedziela przed lub po 24 czerwca

   ---

6. Piesza pielgrzymka do Chełmonia- przez szereg lat, gdy kustoszem Sanktuarium Matki Boskiej Brzemiennej w Chełmoniu był ks. Maciej Augustyński odpust odbywał się każdego roku 2 lipca oraz w niedzielę po 2 lipca. Nowy proboszcz ks. Zbigniew Szauer wprowadził zmianę- odpust odbywa się w sobotę i niedzielę przed lub po 2 lipca. W sobotę do sanktuarium przybywają pielgrzymi, a w niedzielę odbywa się kontynuacja uroczystości odpustowych. Tradycyjnie pątnicy z Wielkiej Łąki i okolic wyruszają w sobotę na pieszą pielgrzymkę. Zbiórka w kościele parafialnym o godz. 8:15, wyjście o 8:30, powrót ok.16. Po drodze śpiewane są pieśni, odmawiany różaniec i inne modlitwy. Na miejscu pątnicy uczestniczą w Eucharystii, po której czeka na nich ciepły posiłek w domu pielgrzyma. Po posiłku wracają do parafii z pieśnią i modlitwą na ustach.

   ---

7. OdpustŚwiętej Małgorzaty – niedziela przed lub po 20 lipca

   ---

8. Dożynki Parafialne- organizowane pod koniec sierpnia lub na początku września.

   ---

9. Koronka na ulicach miast świata- co roku 28 września, w rocznicę beatyfikacji ks. Michała Sopoćki- spowiednika św. Siostry Faustyny Kowalskiej, o godzinie 15:00 na placach, rogach i skrzyżowaniach ulic zatłoczonych miast, a także w innych miejscach publicznych i na wiejskich rozdrożach pojawią się ludzie, by odmówić Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Od 2016 roku nasza parafia bierze udział we wspólnej modlitwie. Parafianie gromadzą się przy krzyżu w Wielkiej Łące, przy wyjeździe na Toruń. Za zgłoszenie miejsca modlitwy oraz promocję inicjatywy odpowiedzialna jest Ewa Matusewicz- Bąk (kontakt: 781-037-501)

   ---

10. Dzień Papieski-Dzień Papieża Jana Pawła II – to polskie święto obchodzone co roku 16 października, ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w hołdzie papieżowi-Polakowi Janowi Pawłowi II. Obchody Dnia Papieskiego przypadają w niedzielę przed lub po 16 października. Oprócz świętowania tego dnia na niedzielnej Eucharystii, parafianie gromadzą się w kościeleo godzinie 15 na różańcu papieskim, który przygotowuje Akcja Katolicka we współpracy  z grupami parafialnymi.
11. Odpust Świętej Katarzyny – niedziela przed lub po 25 listopada- główny odpust naszej parafii.

    ---

12. Wigilia dla osób starszych i samotnych- w ostatnim tygodniu przed świętami Bożego Narodzenia Akcja Katolicka oraz ks. proboszcz organizują na plebanii wigilię dla osób starszych i samotnych z naszej parafii. Rozpoczyna się ona wspólną modlitwą. Następnie uczestnicy dzielą się opłatkiem i zasiadają do wspólnego stołu, przy którym czeka na nich poczęstunek. Akcja Katolicka co roku przygotowuje dla każdego drobny upominek. Na wigilii nigdy nie brakuje śpiewu kolęd oraz jasełek odgrywanych przez dzieci ze Szkoły Podstawowej w Wielkiej Łące, lub w Wielkim Rychnowie.

1. Stolica Apostolska: vatican.va
2. Konferencja Episkopatu Polski: episkopat.pl
3. Diecezja Toruńska: diecezja-torun.pl
4. Parafia św. Katarzyny w Działdowie: katarzyna-dzialdowo.com
5. Katolicka Agencja Informacyjna: ekai.pl
6. Serwis Informacyjny Zakonów: zakon.pl
7. Karmel: karmel.pl
8. Dominikański Ośrodek Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach: badzwolny.eu
9. Centrum Przeciwdziałania Psychomanipulacji: psychomanipulacja.pl
10. Radio Maryja: radiomaryja.pl

• Telewizja Trwam: tv-trwam.pl
• Tygodnik Katolicki Niedziela: niedziela.pl

13. Pismo Święte: biblia.deon.pl
14. Katechizm Kościoła Katolickiego: katechizm.diecezja.elk.pl
15. Chrześcijański Portal Ewangelizacyjny: jezus.com.pl
16. Chrześcijański Serwis www.: mateusz.pl
17. Portal Wiara: wiara.pl
18. Katolicki Serwis Apologetyczny: apologetyka.katolik.pl
19. Wszystko o spowiedzi: spowiedz.pl
20. Serwis Internetowy Stowarzyszenia Pedagogów „Natan”: natan.pl
21. Internetowa Liturgia Godzin: brewiarz.pl

W Rychnowie znajdował się niegdyś kościół pw. św. Jana Chrzciciela i w średniowieczy (1440 r.) prawo patronatu otrzymał Sander z Rychnowa

Początki tejże świątyni datuje się na okres 2 połowy XIV wieku (przed 1410 r.), należała wówczas do zakonu krzyżackiego. Ofiarodawcami tegoż kościoła byli również w późniejszym czasie właściciele majątku od 1444 r. do 1616 r. W 1445 r. kościół ten wymieniono w planach synodu laickiego biskupstwa chełmińskiego. Później w okresie nowożytnim prawo patronatu nad rychnowską świątynia przejęło miasto Toruń. Do parafii należały takie miejscowości jak Olesiek i Borówno.

W czasie potopu szwedzkiego ok. roku 1647 kościół ten podupadł i zmienił się w ruinę:

dach zapadł się, a w środku leżał pęknięty dzwon. Drugi został zabrany przez władze Torunia

miasto Torunia również zawłaszczyli sobie 4 łany ziemi ok 71,82 ha i zobowiązał się płacić proboszczowi 200 (60 zł) florenów czynszu. Kościół nawet w roku 1667 nadal pozostawał w ruinie przez to, że nie była nikogo kto by mógł w tym czasie parafią się zająć. Dopiero dzięki zaangażowaniu biskupa Kazimierza Jana Opalińskiego, który uzyskał od miasta zobowiązanie, iż kościół m.in. w Rychnowie (spalony i zniszczony przez wojska polskie podczas wojny polsko-szwedzkiej) zostanie odbudowany. Nastąpiło to w 1685 roku, magistrat nadal nie chciał zwrócić parafii 4 włók ziemi ale nadal płacic będzie roczny czynsz w wysokości 200 florenów. Biskup chełmiński wyposażył kościół w odpowiedni ołtarz, organy i przedmioty sakralne, na wierzy zawisły dwa nowe dzwony. Parafia od 22 września 1642 r. została przyłączona do Wielkiej – Łąki przez biskupa Działowskiego. Od roku 1651 zwiększono również roczny czynsz do 500 florenów (150 zł). Mimo starań kościół nadal borykał się z problemami Toruń jako opiekun (kolator) nie remontował katolickiej świątyni. Ostatnie remonty przeprowadził w 1750 roku a w 1800 roku odnotowano, że budynek stoi pusty. Kościół przetrwał niemal 50 lat. W 1845 roku został ostatecznie rozebrany, materiał z niego sprzedano a wyposażenie przeniesiono do kościoła w Łążynie

Na miejscu dawnej świątyni wybudowano z czasem katolicką kaplicę w lata 1937-1938 roku, która służyła mieszkańcom wsi. Gdy wybuchła II wojna światowa została zajęta przez okupanta, kiedy Niemcy opuścili wieś planowano wybudować w tym miejscu własna parafię lecz planów tych nie zrealizowano. Do wnętrza kapicy trafiły ławki, na dzwonnicy zawieszono przejęty po ewangelikach dzwon. Przed kaplica, na prawo od wejścia stanęła okazała rzeźba Chrystusa Króla.

CIEKAWOSTKA

Podczas I wojny światowej we wsi doszło do przymusowego poboru do armii pruskiej, który objął wszystkich mężczyzn w wieku od 17 – 50 lat. Do prac na roli wykorzystywano jeńców i dzieci. W czasie wojny poległo kilku miejscowych Polaków. W 1919 r. w szkole zakwaterowano oddział Grenzschutzu, który strzegł granicy i brodów na Drwęcy, pilnując by Polacy nie brali udziału w Powstaniu Wielkopolskim. Wielu jednak udało się dotrzeć do powstańców i wziąć udział w walkach o wolność Polski. W wyniku tego wiele osób trafiło na niemieckie listy proskrypcyjne i zostało rozstrzelanych podczas II wojny światowej.

Przygotowywano się szybko do kolejnej wojny. Na początku wakacji 1939 roku powołano część młodszych nauczycieli w stopniu oficerów i podoficerów do wojska na ćwiczenia. Dnia 6 września mieszkańcy wioski zaczęli uciekać przed zbliżającym się frontem w stronę Włocławka, będąc często pod ostrzałem niemieckiego lotnictwa. Powrócili do wioski 22 września.

O powitaniu nowego proboszcza w Parafii pw. Św. Katarzyny i Małgorzaty w Wielkiej Łące pisze portal www.kowalewopomorskie.pl

8 grudnia 2019 r. mieszkańcy Parafii pw. Św. Katarzyny i Małgorzaty w Wielkiej Łące przeżywali kolejną wielką kościelną uroczystość. W wypełnionym po brzegi kościele parafialnym przy udziale Księdza Dziekana Piotra Igielskiego, ks. kan. Benedykta Drewka, władz samorządowych gminy i mieszkańców Parafii miało miejsce uroczyste powitanie nowego Księdza Proboszcza Grzegorza Malinowskiego.

INTENCJE MSZALNE

CZERWIEC A.D. 2025

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

XII NIEDZIELA ZWYKŁA

22.06.2025

1. U ministrantów przy wyjściu z kościoła można nabyć prasę katolicką.
2. W tym tygodniu Kościół w kalendarzu liturgicznym wspomina:

- we wtorek – Narodzenie św. Jana Chrzciciela, współpatrona naszej parafii;

- w piątek – uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa;

- w sobotę – uroczystość NMP Nieustającej Pomocy, gł. patr. naszej diecezji.

3. Czerwiec to tradycyjnie miesiąc szczególnego kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Cześć Bożemu Sercu oddajemy podczas nabożeństw czerwcowych po wieczornej mszy świętej.
4. Intencje mszalne…
5. W tym tygodniu msze św. tylko w wymienione dni i godziny.
6. Dziś w naszej parafii, w W. Łące na mszy św. o godz. 12.00 z ks. bp. Józefem Szamockim - Biskupem Pomocniczym naszej diecezji, zaproszonymi gośćmi i p. Tomaszem Kamińskim z zespołem.

Zapraszam bardzo serdecznie do uczestnictwa w tych obchodach i proszę o modlitwę za wszystkich kolegów Jubilatów.       

7. Dziś o godz. 9.00 na mszy odpustowej w W. Rychnowie ikona MB Nieustającej Pomocy ruszy na kolejny odcinek z W. Rychnowa i do rodzin od: Mariana Sztandara, Madajewskich do p. Nowaków.
8. 24 czerwca we wtorek odpust św. Jana Chrzciciela w Pluskowęsach o godz. 17.00.
9. Wyjątkowo w najbliższy piątek odwiedzę moich chorych z posługą sakramentalną.
10. Zapowiedzi przedślubne: Paweł Noga par. W. Łąka i Karolina Głowacka par. Gronowo, Mateusz Krzywdziński par. Mazowsze i Patrycja Biziorek par. W. Łąka. Jeżeli ktoś z wiernych wiedziałby o przeszkodzie do zawarcia małżeństwa, zobowiązany jest w sumieniu, powiadomić o tym miejscowego proboszcz
11. Proszę o załatwianie wszelkich spraw biurowych do 28 czerwca gdyż po tym terminie nie będzie takiej możliwości ze względu na mój urlop wypoczynkowy.
12. W tym tyg. pożegnaliśmy z naszej wspólnoty parafialnej śp. Henrykę Klimowską.

Dobry Jezu…

13. Gościom i parafianom, życzę udanej niedzieli i błogosławionego tygodnia.

Parafia Św. Katarzyny I Św. Małgorzaty w Wielkiej Łące

- Kościół parafialny w Wielkiej Łące p.w. św. Katarzyny i św. Małgorzaty

- Kaplica filialna w W. Rychnowie p.w. św. Jana Chrzciciela

- Adres: WIELKA ŁĄKA 3, 87-410 KOWALEWO POMORSKIE,

- Tel.: Tel. 56 684 38 01, kom. 503 758 620

- strona internetowa: www.wielkalaka.pl

- E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

- Konto parafialne: SGB 50 9491 0003 0030 0013 7302 0001

- Ksiądz Proboszcz: ks. mgr lic. Grzegorz Malinowski

- Wioski: Bielsk, Borówno, Elzanowo, Józefat, Mariany, Nowy Dwór, Pruska Łąka, Wielka Łąka, Wielkie Rychnowo

- Szkoły: SP im. Ireny Sendlerowej w W. Łące i SP im. Janusza Korczaka w W. Rychnowie     

Diecezja Toruńska

- BISKUP ORDYNARIUSZ: J.E. ks. bp dr hab. Wiesław Śmigiel,

- BISKUP POMOCNICZY: J.E. ks. bp dr Józef Szamocki,

- BISKUP SENIOR: J.E. ks. bp dr Andrzej Wojciech Suski,

- Strona internetowa Diecezji Toruńskiej: www.diecezja-torun.pl 

BIURO PARAFIALNE

GODZINY OTWARCIA:

- w niedziele i święta tylko w zakrystii.

- w tygodniu przed lub po każdej Mszy św.

MSZE ŚW. I ODPUSTY PARAFIALNE:

1. Mszę św. w niedzielę:

- w W. Łące o godz.7.30, suma parafialna o godz.11.00, w W. Rychnowie o godz.9.00

2. Msze św. w święta nakazane:

- w W. Łące o godz.10.00 i 18.30, w W. Rychnowie o godz. 17.00

3. Msze św. w tygodniu:

- w czasie letnim: w W. Rychnowie o godz.17.00, w W. Łące o godz.18.30

- w czasie zimowym: w W. Rychnowie o godz.16.30, w W. Łące o godz.18.00

- w czasie kolędowym: w W. Rychnowie o godz.8.00, w W. Łące o godz.7.00  

4. Msze św. odpustowe:

- św. Jana Chrzciciela w W. Rychnowie ze wspomnienia liturgicznego w dniu 24 czerwca w najbliższą niedziele o godz.12.00,

- św. Małgorzaty w W. Łące ze wspomnienia liturgicznego w dniu 20 lipca w najbliższą niedzielę o godz.11.00,

- św. Katarzyny w W. Łące ze wspomnienia liturgicznego w dniu 25 listopada w najbliższą niedzielę o godz.11.00.

WYKAZ DOKUMENTÓW POTRZEBNYCH DO SAKRAMENTÓW I KATOLICKIEGO POGRZEBU

CHRZEST:

- „Akt urodzenia dziecka” z USC (odpis) do wglądu,

- dane personalne rodziców chrzestnych (imiona, nazwiska, rok urodzenia, wyznanie, adres zamieszkania),

- zaświadczenia rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary z parafii zamieszkania,             

- w przypadku chrztu dziecka z innej parafii, zgoda od proboszcza miejsca zamieszkania na chrzest w naszej parafii.

* jeżeli na przestrzeni czasu zostało zmienione nazwisko dziecka, to trzeba ten fakt, potwierdzony sądowym orzeczeniem, również zgłosić do parafii chrztu w celu naniesienia zmian w księdze chrztu.

PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA:

- "Ad Sacra” czyli metryka chrztu dziecka o ile dziecko nie było ochrzczone w parafii miejsca zamieszkania.                                                                                                                                 

- w przypadku prośby o chrzest w naszej parafii, dziecka zamieszkałego w innej parafii, zgoda i dyspensa od przygotowania do I Komunii Świętej od Biskupa Ordynariusza i proboszcza miejsca zamieszkania na przygotowanie i udzielenie I Komunii Świętej w naszej parafii.

BIERZMOWANIE:

- "Ad Sacra" czyli metryka chrztu z parafii, gdzie był chrzest o ile kandydat nie był ochrzczony w parafii miejsca zamieszkania;

- zaświadczenie o uczestnictwie w katechizacji szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji;

- w przypadku osób starszych ostatnie świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej;                            

- deklaracja kandydata rozpoczynającego przygotowanie do sakramentu bierzmowania;          

- indeks do bierzmowania z okresu przygotowania w obowiązującym cyklu w naszej parafii;  

- zaliczony egzamin potwierdzający wystarczające przygotowanie do sakramentu;                   

- prośba pisemna do Biskupa Ordynariusza o udzielenie sakramentu bierzmowania;    

- potwierdzenie spowiedzi odprawionej bezpośrednio przed udzieleniem sakramentu;

- dokument potwierdzający przyjęcie Sakramentu Bierzmowania.

MAŁŻEŃSTWO:

- zgłoszenie proponowanego terminu ślubu;    

- umówienie się na spisanie protokołu przedmałżeńskiego w terminie 3 miesięcy przed datą zawarcia ślubu;    

 - przygotowanie do spisania protokołu następujących dokumentów:  

1. "Metryka chrztu" i "Świadectwo bierzmowania" z parafii, gdzie był się chrzest (aktualna metryka ważna jest 6 miesięcy),    

2. Dowody osobiste,   

3. "Zaświadczenie o uczestnictwie w katechizacji przedmałżeńskiej" tzw. Kurs Przedmałżeński, który realizowany był w szkole średniej, innej formie lub ostatnie "Świadectwo katechizacji";   

- zaświadczenie o zawarciu związku małżeńskiego z Urzędu Stanu Cywilnego w miejscu zawarcia małżeństwa (ważność zaświadczenia 3 miesiące, które bezwzględnie nie może przekroczyć daty ślubu) jest ono niezbędne, gdy narzeczeni chcą zawrzeć ślub KONKORDATOWY, tzn. kościelny, który pociąga za sobą skutki cywilny;  

-„Odpis skrócony aktu małżeństwa” jeżeli wcześniej został zawarty związek cywilny z inną osobą w USC.   

-„Odpis aktu zgonu” małżonka w poprzedniego małżeństwa; 

- w woli zawarcia ślubu w naszej parafii, osób zgłaszających się i zamieszkałych w innej parafii, obowiązuje Licencja - z parafii miejsca zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego, w której rozpoczyna się formalne procedury związane z zawarciem sakramentalnego związku małżeńskiego. W takim przypadku należy:  

1. Zgłosić wolę i termin zawarcia ślubu w naszej parafii,  

2. Następnie w odpowiednim czasie dostarczyć do naszej parafii Licencję z parafii gdzie była spisana, 

3. Dostarczyć zaświadczenia zawierania małżeństwa konkordatowego z USC,  

4. karteczki ze spowiedzi przedślubnej.

POGRZEB KATOLICKI:

- "Karta zgonu dla zarządcy cmentarza”;

- zaświadczenie udzielenia sakramentu chorych i wiatyku (Komunii świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią, w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala); 

- w przypadku pochówku osoby z innej parafii, zgoda od proboszcza ostatniego miejsca zamieszkania zmarłej osoby na pochówek w naszej parafii.

1. Róże różańcowe

Róże różańcowe zwane są także Matkami różańcowymi. Istnieją przy parafii od 12 października 1755 roku. Wraz z wiernymi założył je ówczesny Proboszcz- ksiądz Michał Pieńkowski. Początkowo wspólnota ta nazywała się Bractwem Różańca Świętego Najświętszej Panny Maryi. Celem istnienia róż różańcowych jest pomnażanie wiary i staranność o zbawienie swoje i bliźnich. Matki różańcowe dążą do tego celu poprzez wspólne modlitwy zanoszone do Jezusa przez wstawiennictwo świętej Maryi Panny. W codziennej modlitwie dziesiątką różańca członkowie róż proszą Pana o łaskę przemiany życia grzeszników. W roku 2020 przy parafii działa siedem Róż różańcowych:

1. Róża Matek z Wielkiego Rychnowa- zelatorka p. Krystyna Sęk (kontakt: 56-684-22-58)
2. I Róża Matek z Borówna- zelatorka p. Mieczysława Olejnik (kontakt: 56-684-21-07)
3. II Róża Matek z Borówna- zelatorka p. Elżbieta Nowakowska (kontakt: 667-405-895)
4. Róża Matek z Elzanowa- zelatorka p. Ewa Lewandowska (kontakt: 534-023-844)
5. Róża Matek z Pruskiej Łąki- zelatorka p. Teresa Orłowska (kontakt: 605-361-871)
6. I Róża Matek z Wielkiej Łąki- zelatorka p. Teresa Dębińska (kontakt: 602-264-877)
7. II Róża Matek z Wielkiej Łąki- zelatorka p. Ewa Lipińska (kontakt: 666-362-208)

2. Akcja Katolicka

Oddział Parafialny Akcji Katolickiej w Wielkiej Łące został powołany 7 listopada 1998 roku przez Zarząd Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu. Od początku jej istnienia opiekunem był ks. Kan Benedykt Drewek (do grudnia 2019; od grudnia 2019 opiekę przejął nowy proboszcz ks. Grzegorz Malinowski). Prezesem Akcji Katolickiej jest p. Joanna Bartoszyńska (numer kontaktowy: 518-577-848) . Wspólnota obecnie liczy siedmiu członków, którzy spotykają się raz w miesiącu w środę na Mszy Świętej, Nowennie, Koronce do Miłosierdzia Bożego i spotkaniu na plebanii. Na spotkaniach poruszane są sprawy bieżące, organizacyjne oraz realizowany jest program formacyjny zalecany przez KIAK i DIAK zawarty w Nowennie AK Diecezji Toruńskiej. Celem istnienia Akcji Katolickiej jest realizacja zadań nowej ewangelizacji oraz głoszenie społecznej nauki Kościoła. Członkowie Akcji Katolickiej biorą czynny udział w życiu społecznym, kulturalnym i oświatowym naszej parafii. Współpracują z CARITAS diecezji toruńskiej poprzez udział w zbiórkach i akcjach charytatywnych. Pomagają proboszczowi w organizacji odpustów i dożynek parafialnych i gminnych. Zajmują się współorganizacją Dnia Papieskiego. Jednym z ważniejszych dzieł jest organizacja Wigilii dla osób starszych i samotnych. Członkowie AK włączają się także w przygotowanie obchodów dnia św. Floriana i czuwanie przy Grobie Pana Jezusa w Wielką Sobotę z udziałem Ochotniczej Straży Pożarnej z Wielkiego Rychnowa i Pruskiej Łąki.Biorą udział w Dniach Skupienia AK w Toruniu w parafii św. Antoniego, rekolekcjach na Zamku Bierzgłowskim, obchodach Dnia św. Izydora- patrona rolników w Brodnicy i Kowalewie Pomorskim.Manifestują swoją wiarę poprzez czynny udział w procesjach Bożego Ciała – Panowie Komendanci OSP  wraz ze Strażakami niosą sztandary, a Panie Feretrony.

3. Rada Parafialna

Początkowo Rada Parafialna składała się z 2 przedstawicieli z każdej wsi należącej do parafii. Członkowie Rady byli podzieleni na dwie sekcje: ekonomiczną i budowlaną. Dziś czynni przedstawiciele Rady wspierają Proboszcza w organizacji uroczystości odpustowych czy też  podejmowanych w parafii inicjatywach. Spotkania Rady Parafialnej są zwoływane przez Proboszcza według potrzeb. Na spotkaniach omawiane są bieżące sprawy dotyczące życia i funkcjonowania parafii.

4. Schola

„Kto śpiewa, ten dwa razy się modli…”

Inicjatorem scholii w naszej parafii był ks. kanonik Benedykt Drewek, który od początku swojej działalności duszpasterskiej założył dwie dziecięce schole: w Wielkim Rychnowie i Wielkiej Łące.

Od 1992 roku scholę  w Wielkiej Łące  przejęła i poprowadziła pani Mirosława Rogowska, która rozpoczęła pracę w katechezie na terenie naszej parafii. Była to schola dla starszych uczniów szkoły podstawowej i szkół średnich. Od 2013 roku dołączyli instrumentaliści: perkusista- Sebastian Bartoszyński, gitarzysta- Błażej Żurawski, basista- Paweł Błażejowski, którzy wspomagają nasz śpiew podczas świąt religijnych.

Obecnie w scholii śpiewają dzieci, młodzież i dorośli. Najdłuższy staż w scholii z obecnie śpiewających(stan na rok 2020) ma Marlena Gimińska (23 lata), Karolina Rossek (19lat), Ewa Matusewicz- Bąk (18 lat) i Magdalena Matusewicz (15 lat). Gościnnie śpiewają również osoby, które wcześniej przez wiele lat śpiewały w scholii: Wioleta Leszko, Dorota Rasielewska- Sajewska, Malwina Kłos (zd. Dołkowska), Monika Piekarczyk (zd. Żurawska), Dominika Groblica (zd. Bartoszyńska).

Głównym i najważniejszym zadaniem scholi jest służba liturgii. Jak to określa Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II, jest „...muzyka tym świętsza, im ściślej zwiąże się z czynnością liturgiczną, już to serdeczniej wyrażając modlitwę, już też przyczyniając się do jednomyślności, już wreszcie nadając uroczysty charakter obrzędom świętym"(KL 112). Śpiew ma przede wszystkim oddawać chwałę Panu Bogu oraz pomagać wiernym głębiej włączać się w liturgię. 

Do najmilszych chwil w działalności zespołu zalicza się:

- wspólne wyjazdy integracyjne raz w roku

- zorganizowanie I Koncertu uwielbienia w naszej parafii ( 2013 rok )

- nagranie hymnu „Błogosławieni miłosierni” na konkurs- zdobycie II miejsca w diecezji (2015)

- uroczystości religijne i parafialne, podczas których możemy śpiewać wspólnie ze zgromadzonym ludem.

5. Wojownicy Pana
   

Nazwa wspólnoty została zainspirowana postacią Gedeona z Księgi Sędziów, do którego Anioł skierował słowa: Pan jest z Tobą dzielny wojowniku (por. Sdz 6,12). Początkowo wspólnota zrzeszała osoby biorące udziałw Oazach i rekolekcjach młodzieżowych, następnie dołączyli wolontariusze, którzy czynnie uczestniczyliw przygotowaniach do Światowych Dni Młodzieży na terenie diecezji toruńskiej. Opiekunem wspólnoty  był ks. proboszcz Benedykt Drewek. Obecnie ks Grzegorz Malinowski.  Jej animatorzy to p. Ewa Matusewicz-Bąk i p. Mirosława Rogowska. Po pierwszym kursie ALPHA  grupa przekształciła się we wspólnotę parafialną młodzieży i dorosłych. Obecnie Wojownicy Pana- Wielka Łąka to osoby z naszej parafii spotykające się na konferencjach, dzieleniu się Słowem Bożym oraz wspólnej modlitwie. Raz w roku wspólnota wyjeżdża na rekolekcje ewangelizacyjne, które organizuje Szkoła Nowej Ewangelizacji w Toruniu. Głównym zadaniem wspólnoty „Wojowników Pana” jest  formacja świeckich w parafii, dlatego zaproszenia do udziału w spotkaniach, kursach i wieczorach uwielbienia kierowane są do wszystkich parafian.W ramach tej formacji, co dwa lat wspólnota organizuje dla parafian ewangelizacyjny Kurs Alpha. Fotorelacje z działań „Wojowników Pana” oraz wydarzeń parafialnych,a także autorskie grafiki ewangelizacyjne można znaleźć na stronie Wojownicy Pana- Wielka Łąka, której administratorami są: p. Ewa Matusewicz- Bąk, p. Magdalena Matusewicz ip. Monika Piekarczyk.

Link do strony: https://www.facebook.com/WojownicyPanaWielkaLaka

6. Ministranci

Służba liturgiczna ołtarza ma swoje dwa oddziały: parafialny przy kościele św. Małgorzaty i Katarzyny w Wielkiej Łące oraz filialny przy kaplicy św. Jana Chrzciciela w Wielkim Rychnowie. Przy większych uroczystościach ministranci z oddziału filialnego służą przy ołtarzu w kościele parafialnym.

Patronkami kościoła parafialnego w Wielkiej Łące są święte Katarzyna i Małgorzata. Zaczerpnięte opowiadania o ich życiu ze zbioru: „Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku - Katowice/Mikołów 1937r.”, oddają ducha miłości i poświęcenia wszystkiego Panu Jezusowi. Mimo braku ścisłych źródeł opisujących ich życie, heroizm jakim się odznaczyły stał się świadectwem wiary, które przetrwało do dziś. Święte Patronki naszego kościoła parafialnego i parafii, dają przykład jak miłość do Boga przewyższa wszelkie ziemskie dobra: piękno, zaszczyty, stanowiska, pieniądze, a nawet zdrowie i życie. Tak często powtarzane przez nas Polaków życzenie „Przede wszystkim zdrowia!”, w świetle świadectwa życia św. Małgorzaty i św. Katarzyny, należałoby zastąpić najwznioślejszym życzeniem: „Przede wszystkim miłości do naszego prawdziwego Pana Jezusa Chrystusa!”.

Święte Małgorzata i Katarzyna są dwiema z czterech Virgines Capitales czyli najważniejszych dziewic. Należą także do grona czternastu wspomożycielek wiernych, których wstawiennictwo jest szczególnie potężne przed Tronem Bożym.

Patronem kaplicy w Rychnowie jest św. Jan Chrzciciel. Jego życie, także wskazuje na porzucenie wszelkich dóbr doczesnych dla najważniejszej misji życia chrześcijanina, czyli poznania, naśladowania i wskazywania na Chrystusa. To właśnie św. Jan jest tym, który zaświadczył całym swoim życiem i śmiercią, że Jezus jest zbawicielem. Podobnie jak patronki kościoła parafialnego nie bał się mówić prawdy i za tą Prawdę oddał życie.

Zapraszam do modlitwy za wstawiennictwem naszych świętych patronów, lektury ich życiorysów oraz odwiedzin w naszym kościele parafialnym i kaplicy.

ŚW. KATARZYNA ALEKSANDRYJSKA

Święta Katarzyna z Aleksandrii, Michelangelo Caravaggio

Życiorys

Katarzyna (gr. Katharós „czysta”), była córką króla Kustosa z Aleksandrii. Urodziła się około roku 289. Słynęła z niezwykłego wykształcenia, bogactwa i urody. Wielu kawalerów starało się o jej rękę. Piękna Panienka odpowiadała im jednak: „Kto chce pojąć mnie za żonę, powinien być mądrzejszy, piękniejszy i bogatszy niż ja”. Pewnego dnia chrześcijański pustelnik zapewnił Katarzynę, że zna takiego Mężczyznę. Wyłożył jej naukę o Jezusie Chrystusie i wykazał, że przewyższa ją mądrością, bogactwem i pięknem. Uniesiona łaską wiary i światłem Ducha Świętego Katarzyna przyjęła chrzest i poślubiła swojego wybranego Oblubieńca.

Dalsza część legendy opisuje spotkanie Katarzyny z Maksymianem, władcą  wschodniej części Imperium Rzymskiego. Słynął on z okrucieństwa w prześladowaniu chrześcijan. Bezwzględny oprawca miał zmusić pewnego razu wyznawców Chrystusa do złożenia ofiary rzymskim bożkom. Kiedy duża ich grupa podążała na pogański obrzęd, Katarzyna wraz ze swym orszakiem pospieszyła, aby uratować swoich braci i siostry od znieważenia Boga. Zwróciła się do Maksymiana: „O Władco, według logiki i siły rozumu powinieneś poznać, że czczone bóstwa są fałszywe. W rzeczywistości są to ludzie, których wielkość czynów z czasem została podniesiona do wielkości boskiej. Jeden może być tylko Stwórca i wszyscy twoi filozofowie i uczeni na pewno to poznali. Oddaj zatem cześć Najwyższemu Bogu, który cię stworzył i dał władzę. Co więcej umarł za ciebie na Krzyżu i objawił prawdę o Bogu, naszym Ojcu”.

Maksymian. powściągnąwszy swój gniew zaprosił Katarzynę na rozprawę ze swoimi uczonymi i filozofami. Osiemnastoletnia dziewica, stanęła naprzeciwko pięćdziesięciu mędrców. Światli mężowie wyłożyli jej dowody co do prawdziwości bóstwa czczonych bożków. Katarzyna oświecona łaską Ducha Świętego, w bystrości swego rozumu i wykształceniu szybko zbiła argumenty swoich rozmówców. Mędrcy uznali swoją klęskę jednocześnie zgłaszając gotowość do przyjęcia wiary w Chrystusa.

Rozgniewany władca skazał mędrców na śmierć na stosie, a Katarzynę dalej próbował przekonać do porzucenia wiary w Boga Prawdziwego. W obliczu jednoznacznej deklaracji przynależności do Chrystusa, Maksymian skazał ją na tortury biczowania, głodzenia i pozbawienia wody. Wezwana na ponowną rozmowę z władcą Panna wypowiedziała proroctwo, iż wielu jego bliskich nawróci się na wiarę chrześcijańską. Wkrótce po tym żona Rzymianina kazała zawieźć się do więzienia gdzie przetrzymywano Katarzynę. Po krótkiej rozmowie uwierzyła w prawdziwość jej wiary i przyjęła naukę o Jezusie. Wraz z nią dowódca Porfiriusz oraz 200 żołnierzy przeszli na chrześcijaństwo, przyjmując chrzest święty.

Po dwunastu dniach Katarzyna została ponownie wezwana przed tron władcy. Maksymian rzekł: „Oddaj cześć bogom, a podzielę się z tobą moją władzą. Nie zmuszaj mnie do niszczenia twojej urody dalszymi mękami!”. Święta odpowiedziała: „Przeceniasz Maksymie wartość urody, bogactwa, a nawet mądrości. Są to przemijalne i doczesne dobra. Nie mogą się równać z prawdziwym Dobrem, wiecznym. Jestem i pozostanę Oblubienicą Chrystusa!”. Władca skazał ją natychmiast na okrutną śmierć przez łamanie kołem. Tuż po rozpoczęciu egzekucji cudowna interwencja Anielska spowodowała iż koło rozpadło się na kawałki. Poruszony lud, żona Maksymiana oraz nawróceni żołnierze padli na kolana i wyznając wiarę w Chrystusa błagali władcę o litość nad świętą dziewicą. Zatwardziały poganin, kazał wszystkich zamordować.

Na koniec skazał Katarzynę na ścięcie mieczem. Modląca się święta oddała swoją duszę Bogu, pragnąc aby jej ciało zostało zachowane przed pogańskimi spojrzeniami. Według legendy, tuż po egzekucji Aniołowie zanieśli jej szczątki na górę Synaj gdzie przebywają do dziś. Datę jej narodzin dla Nieba określa się na 307 rok.

Kult

Kult świętej Katarzyny rozwinął się w kościele zarówno wschodnim jak i zachodnim. Centralnym miejscem kultu jest klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się w nie wielkiej odległości na północ od góry Synaj. Tam też umieszczone są jej szczątki.

W Polsce,  w roku 1583 powstało pierwsze zgromadzenie sióstr Katarzynek założone przez bł. Reginę Protman. Zgromadzenie kontemplacyjno-czynne od ponad 430 lat, łączy modlitwę z pracą na rzecz dzieci i młodzieży. Na terenie naszego kraju znajduje się około 170 miejsc poświęconych św. Katarzynie.

Patronka

Jest patronką zakonu katarzynek, Nowego Targu, Bytowa, Dzierzgonia, Działdowa, wyspy Cypr, nauki, paryskiej Sorbony, uniwersytetów, filozofów, filozofów chrześcijańskich, teologów, uczonych, nauczycieli, uczniów, studentek, dziewic, żon, mówców, adwokatów, notariuszy, bractw literackich, literatów, bibliotekarzy, drukarzy, zecerów, żeglarzy, woźniców, przewoźników, polskich kolejarzy, kołodziejów, garncarzy, garbarzy, młynarzy, piekarzy, prządek, szwaczek, krawcowych, powroźników, fryzjerów, modystek, zmagających się z bólem gardła i głowy, poszukiwaczy topielców, grzeszników, a także tzw. prostego ludu.

Ikonografia

W ikonografii przedstawiana jest w koronie, z palmą męczeństwa w dłoni i kołem do łamania kości (czasem jeszcze z książką i mieczem). Ukazywana jest też podczas mistycznych zaślubin z Chrystusem lub w więzieniu, w obecności Chrystusa. W okresie gotyku i renesansu często występuje razem ze świętymi Barbarą, Dorotą i Małgorzatą.

Atrybuty

Jej atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus, filozofowie, gałązka palmowa, koło, na którym była łamana, korona w ręku, krzyż, księga, miecz, piorun.

Imię

Katarzyna – imię żeńskie pochodzące od greckiego słowa katharós „czysty”, „bez skazy”. Do Polski imię to trafiło za pośrednictwem łaciny.

Jest to siódme co do popularności imię w Polsce (trzecie wśród imion żeńskich), noszone przez niespełna 600 tys. osób. Imię znane w Polsce już w średniowieczu w formach Kachna, Kata, Katarzena, Katarzyna, Katerzena, Katerzyna, Katuszka. W dawnych polskich dokumentach pojawia się od XII w., a co najmniej od XV w. przez kolejne stulecia znajduje się w pierwszej trójce najchętniej nadawanych imion żeńskich, z wyjątkiem XIX w., kiedy była uważana za imię przestarzałe. Jej powrót do grupy najchętniej nadawanych imion rozpoczął się w latach 60. XX w. Katarzyna zyskała wówczas dużą popularność, która obecnie już nieco zmalała; niemniej wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, w 2009 r. Katarzyna zajmowała 32. miejsce w grupie imion żeńskich.

Katarzyna imieniny obchodzi: 2 lutego, 13 lutego, 9 marca, 22 marca, 24 marca, 1 kwietnia, 6 kwietnia, 17 kwietnia, 29 kwietnia, 30 kwietnia, 9 maja, 4 września, 15 września , 25 listopada i 31 grudnia.

Przysłowia

Z osobą św. Katarzyny wiązały się przysłowia dotyczące Adwentu oraz obserwacji pogody:

- „Katarzyna Adwent zaczyna”,

- „Święta Katarzyna dnia urzyna”,

-„Wigilia na Katarzyny wróży, jaka pogoda w lutym służy”,

- „W Katarzyny dzień jaki, cały grudzień taki” (W Prawdziwy).

Ludowe:

- Święta Katarzyna śluby ucina.

- Gdyby nie Kaśka, nie byłoby Jaśka.

- Jak się Katarzyna głosi, tak się Nowy Rok nosi.

- Każda Kasia trafi na swego Jasia.

- Kiedy w świętą Katarzynę lód nie stanie, to gotuj sanie.

- Kto co lubi: ksiądz Kaśkę, organista Marynę.

ŚW. MAŁGORZATA ANTIOCHEŃSKA

Św. Małgorzata, Guercino (Giovanni Francesco Barbieri)

Życiorys

Święta Małgorzata urodziła się pod koniec III wieku w rodzinie pogańskiej w Antiochii Pizydyjskiej (obecnie teren Środkowo-zachodniej Turcji). Jej ojciec, Edezjusz, był pogańskim kapłanem. Jej matka umarła kiedy Małgorzata była jeszcze małą dziewczynką. Małgorzata została oddana pod opiekę mamki, która była chrześcijanką. Ochrzczona oraz wychowana w Duchu nauki Jezusa Chrystusa pragnęła poświęcić dla Niego swoje życie. Ciche wzrastanie w Łasce i Duchu Świętym zostało przerwane przez wezwanie Małgorzaty do domu swojego ojca.

Zachwyt urodą i dobrym wychowaniem swojej córki, szybko minął  u pogańskiego kapłana kiedy dowiedział się o jej przynależności do chrześcijan. Ojciec próbował przekonać Małgorzatę do porzucenia wiary w Chrystusa. Uniesiona miłością i wiarą wyznała: „Kocham Chrystusa i miłuję go z całego serca”. Pod dalszymi naciskami Edezjusza, Małgorzata wyznała: „Drogi Ojcze, z całego serca modlę się żebyś i ty dostąpił radości poznania prawdziwego Boga”. Nie mogąc przekonać córki, pogański kapłan oddał ją do pracy na wsi. Liczył, iż Małgorzata pod ciężarem pracy fizycznej porzuci wiarę i wróci do domu jako poganka. Trudy pracy nie odniosły oczekiwanego przez ojca skutku, przeciwnie, Małgorzata wzrastała w miłości do Pana Jezusa radując się z cierpień jakie może dla niego znosić.

Ojciec zniechęcony postawą uporu córki, oskarżył Małgorzatę o zmianę wiary przed starostą Olibriuszem. Urzędnik oczarowany zdumiewającą urodą Dziewicy, próbował namówić ją na oddanie mu swojej ręki. Proponował jej szczęście oraz wysokie stanowisko. Małgorzata bez zawahania odrzekła: „Jestem narzeczoną i oblubienicą Chrystusa, nie wyrzeknę się życia wiecznego dla ziemskich marności”. Uniesiony gniewem i goryczą odmowy Olibriusz wydał Małgorzatę na publiczne, okrutne tortury. Była biczowana, obdzierano ją ze skóry, żelaznym grzebieniem zdzierano z niej ciało, po czym wtrącona do więzienia.

Małgorzata w cierpieniu i samotności z całego serca dziękowała Bogu za męki i za wytrwałość w ich znoszeniu. Właśnie w więzieniu pojawił się przy niej Szatan w postaci smoka i połknął Małgorzatę. Według tradycji, Święta Dziewica rozcięła brzuch smoka Krzyżem Świętym (stąd jest czczona jako patronka rodzących matek) i wydostała się z jego wnętrzności. Pokonany Szatan padł pod jej stopami. Tej samej nocy Małgorzata podczas śpiewu radości i uwielbienia została cudownie wyleczona z wszystkich odniesionych ran i stała się jeszcze piękniejsza i jeszcze mocniej promieniejąca miłością do Zbawiciela.

Zatwardziałe serce urzędnika nie dostrzegło w tym znaku działania prawdziwego Boga. Przekonany o interwencji pogańskich bóstw tym usilniej przekonywał Męczennicę do oddania im hołdu. Uniesiona świętym gniewem Małgorzata wyznała: „Tylko Chrystus ma moc wyleczenia ciała z ran, a duszy z grzechów. Niech będzie Jemu chwała na wieki wieków!”. Doprowadzony do skrajnej wściekłości Olibriusz rozkazał położenie Małgorzaty na rozgrzanej do czerwoności blasze, dalej bluźniąc przeciwko Bogu i szydząc sobie z Jego mocy rzekł: „Chwal twego Chrystusa, za którego oblubienicę się uważasz, powiedz Mu teraz żeby cię wybawił od ognia! Jeśli mnie poprosisz to jeszcze mogę ci okazać litość, w odróżnieniu od Twego wymyślonego Oblubieńca”.  Małgorzata pełna pokoju odrzekła: „Drwij do woli. Męki jakich od ciebie doznaję nie będą trwały długo i dotykają tylko ciała, zaś twoje czyny doprowadzą cię do potępienia duszy gdzie przez wieczność będziesz doświadczał ognia duszy i ciała”. Podczas próby dalszego torturowania Małgorzaty, odezwał się głos z Nieba wzywający świętą do wstąpienia w światłość wieczną. Cudowne wezwana i jednoczesne uzdrowienie Małgorzaty, sprawiło iż obecni świadkowie wyznali wiarę w Chrystusa. Zdesperowany Olibriusz kazał ściąć Małgorzatę mieczem. Święta w dziękczynieniu, modlitwie i pokoju oddała duszę Bogu dnia 20 lipca 304 roku.

Kult

Kult świętej rozwinął się bardzo szybko. Początkowo wśród chrześcijan ze wschodu, a później najprawdopodobniej za sprawą Krzyżowców także w Zachodniej Europie. W roku 980 wywieziono jej relikwie z Antiochii, a w 1145 trafiły do Montefiascone (około 100 km na północ od Rzymu) i do dziś są przechowywane w tamtejszej katedrze p.w. św. Małgorzaty.

Kult św. Małgorzaty Antiocheńskiej w Polsce

Pierwszy zapis o kulcie tej świętej na ziemiach polskich pochodzi z XII wieku, ale rozkwit kultu przypada na wiek XV. Św. Małgorzata miała uratować w XV wieku Tucholę, pokazując się na murach w czasie oblężenia przez Krzyżaków. Od tego momentu kult świętej był bardzo żywy - wzniesiono kościół, postawiono na rynku figurę (zburzoną przez Niemców w czasie wojny, odbudowaną w 1988 roku), wizerunek męczenniczki znalazł się w herbie miasta. Staraniem władz kościelnych i samorządowych w lipcu 2010 papieską bullą ogłoszono św. Małgorzatę patronką Tucholi. W  świętokrzyskich Chybicach w gotyckim kościele poświęconym świętej w ołtarzu głównym znajduje się posąg z XVIII wieku oraz jej wizerunek w miedzianej sukience.

Postać św. Małgorzaty znajduje się w herbach wielu miast, m.in.: Nowego Sącza, Ożarowa, Przysuchy, Tucholi i Tomaszowa Mazowieckiego.

Pierwsze gruszki nazywano na Pomorzu od imienia świętej "małgorzatkami".

Patronka

Jest patronką: Antiochii, Montefiascone, Tucholi, dobrej śmierci, bezpiecznego porodu, kobiet i pielęgniarek. Szczególne łaski wyprasza dla chorych na nerki, bezpłodnych i uciekających przed demonami.

Ikonografia

Na obrazach przedstawiana jest jej postać stojąca na smoku i godząca w jego paszczę wydłużonym krzyżem. Rzadziej spotyka się wizerunek ze św. Małgorzatą powstrzymującą smoka lejcami. Mimo że nie należała do królewskiego rodu, jest często przedstawiana w koronie na głowie, co ma podkreślić jej szlacheckie pochodzenie. Często też trzyma w dłoni gałązkę palmową jako symbol męczeństwa.

Atrybuty

smok, krzyż, gałąź palmowa

Imię Małgorzata

Wywodzi się od łacińskiego Margarita, które pochodziło od greckiego słowa μαργαρίτης/margarites oznaczającego „perłę”, które to ma źródło w formie derywowanej od sanskryckiego मञ्यरी/mañjarī^[1] oznaczającego m.in. „perłę”, „pąk kwiatowy”, „kwiat”, „listowie (w formie ornamentu na budynku)”.

Zdrobnienia powstałe od Margarity to Greta i Ryta.

Polska Małgorzata

Małgorzata – polska forma imienia powstała za sprawą dysymilacji: Malgorzatha (1468), wcześniej Margorzata (1438), Margorzatha (1438), (1333), (1341) (porównaj angielskie Margaret, Margo, węgierskie Margit, francuskie Marguerite, Margot czy niemieckie Margarete). Przykładowy tekst z użyciem tego imienia w wersji z r zamiast ł, z 1407 roku: „Jaco Margorzatha Michalowich cony ne szaczowala ani mu sa ne sza szkoda stala, czy dwa wpisy (nr 163 z pierwszej połowy 1402 i nr 258 z przełomu 1402/1403):

Imieniny obchodzi: 12 stycznia,18 stycznia, 25 marca, 13 kwietnia, 27 maja, 13 lipca, w dzień wspomnienia Małgorzaty z Antiochii Pizydyjskiej (przez grekokatolików), 20 lipca, w dzień wspomnienia: Małgorzaty z Antiochii Pizydyjskiej (przez katolików), 27 sierpnia, 30 sierpnia, 16 października, 2 listopada,16 listopada.

Przysłowia:

- Deszcz na św. Małgorzatę jest orzechom na stratę. Kiedy w św. Małgorzatę kropi, siano źle się kopi.

- Św. Małgorzata zapowiada środek lata. W dzień św. Małgorzaty pierwsze gruszki do chaty.

- W św. Małgorzatę skąd wiatr duje, drogę po zboże toruje.

Ludowe:

- Jaka Małgorzata, takie będzie pół lata.

- Ze świętą Małgorzatą upał przybiera, kanikułę otwiera.

- Ze świętą Małgorzatą zaczyna się lato.

- W dzień św. Małgorzaty pierwsze gruszki do chaty.

- Deszcz na św. Małgorzatę jest orzechom na stratę.

- Kiedy w św. Małgorzatę kropi, siano źle się kopi.

ŚW. JAN CHRZCICIEL

Rysunek Św. Jan Chrzciciel, Michelangelo Caravaggio

Życiorys

Św. Jan Chrzciciel był krewnym Chrystusa, sześć miesięcy starszym od Niego. Był synem św. Elżbiety i św. Zachariasza, który urodził się w cudowny sposób z wiekowych rodziców. Należał do rodu kapłańskiego. Już w łonie matki został napełniony Duchem Świętym w chwili, w której Maryja pozdrowiła św. Elżbietę: Elżbieta mówi do Maryi – skoro usłyszałam głos Twego pozdrowienia, poruszyło się (podskoczyło) dzieciątko w mym łonie. Św. Jan mieszkał dłuższy czas na pustyni, żywił się szarańczą i miodem leśnym, odziany był w skórę zwierzęcia, nigdy nie ożenił się. Chrzcił nad Jordanem. Był to chrzest, zanurzenie w wodzie, połączone z wyznawaniem grzechów, które miało prowadzić do nawrócenia i pokuty.

Św. Jan cieszył się wielkim autorytetem. Jeszcze po Wniebowstąpieniu Chrystusa były wspólnoty poza granicami Ziemi Świętej, które nie znały Chrystusa, a dla których św. Jan Chrzciciel był istotnym punktem odniesienia. Zgromadził wokół siebie uczniów. Gdy zobaczył Chrystusa, jako jedyny z proroków wskazał Go słowami: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Część z jego uczniów poszła za Chrystusem np. św. Andrzej i św. Jan. Jan ochrzcił Chrystusa, którego publicznie uznał za większego od siebie. Postrzegał Pana jako oblubieńca, pana młodego, siebie, jako przyjaciela oblubieńca, który cieszy się z Jego wyniesienia i chętnie się umniejsza.

Jan wystąpił publicznie przeciw Herodowi II Antypasowi, który związał się z Herodiadą, żoną swego brata Filipa. Św. Jan Chrzciciel odważnie mówił – nie wolno ci mieć żony twego brata. Dlatego też został uwięziony. Jednak król obawiał się go, dlatego nie wyrządzał mu dalszych krzywd. Taki stan rzeczy trwał do urodzin Heroda Antypasa. W czasie świętowania zatańczyła córka Herodiady, Salome. Król zobowiązał się wobec gości, że za ten taniec da cokolwiek, aż do połowy królestwa. Tancerka zapytała się matki, a tamta kazała przynieść głowę Jana Chrzciciela. Uczniowie św. Jana zabrali jego ciało i pochowali je. O męczeństwie św. Jana Chrzciciela wspomina żydowski historyk – Józef Flawiusz, który przytoczył powszechny pogląd Żydów, że wytracenie wojsk Heroda było karą Bożą za niewinną śmierć św. Jana Chrzciciela.

Chrystus o św. Janie mówi, że to największy z narodzonych z niewiasty, nowy Eliasz, którego przyjście zapowiadał prorok Malachiasz (3,23-24): „Oto Ja poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem dnia Pańskiego, dnia wielkiego i strasznego. I skłoni serce ojców ku synom, a serce synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poraził ziemi przekleństwem”.

Jan jest poprzednikiem. Ten sam prorok Malachiasz mówi o Aniele, który ma przyjść przed Panem: Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną. Widziano w tym Aniele, czyli Posłańcu, św. Jana Chrzciciela. Dlatego też św. Jana przedstawia się w ikonografii ze skrzydłami. Uroczystość narodzin św. Jana Chrzciciela (24 VI) jest wielkim świętem od samych początków Kościoła. Wyznaczono ją symbolicznie na dzień przesilenia letniego. Po tym święcie dzień się umniejsza i wypełniają się słowa św. Jana Chrzciciela – trzeba, żebym ja się umniejszał, a On (Chrystus Pan) wzrastał. Nieprzypadkowo też w Boże Narodzenie, właśnie kiedy noc jest najdłuższa, przychodzi Chrystus i przełamuje ciemność. Dzień staje się dłuższy. Męczeństwo św. Jana Chrzciciela czcimy 29 sierpnia.

Najważniejszym kościołem poświęconym św. Janowi Chrzcicielowi jest Bazylika Laterańska – głowa świątyń. W Polsce św. Jan Chrzciciel patronuje katedrom – warszawskiej i wrocławskiej, w Kamieniu Pomorskim i toruńskiej. Słowa naszego pierwszego hymnu, śpiewanego w czasie Bitwy pod Grunwaldem – Bogurodzicy – wzmiankują św. Jana Chrzciciela: Twego dziela, Krzciciela, Bożycze, usłysz głosy, napełń myśli człowiecze: Ze względu na Twego Chrzciciela, Synu Boży, wysłuchaj głosów (modlitw), spełnij pragnienia ludzi.

Istnieje ważne przedstawienie św. Jana Chrzciciela – kiedy wraz z Maryją modli się do Chrystusa – tzn. deesis (z gr. modlitwa). Ma to swój oddźwięk zarówno we wspomnianej wyżej Bogurodzicy jak i w liturgii łacińskiej: Maryja otwiera pierwszą litanię świętych w kanonie rzymskim, przed konsekracją, św. Jan Chrzciciel otwiera drugą litanię imion świętych – już po konsekracji.

Autor: OP Arnold Pawlina

Kult

Jan Chrzciciel jest patronem wielu państw i miast, m.in.:

-państw: Austrii, Francji, Holandii, Malty, Niemiec, Prowansji, Węgier oraz Akwitanii i Aragonii,

- miast na świecie: Amiens, Awinionu, Bonn, Florencji, Frankfurtu n. Menem, Kolonii, Lipska, Lyonu, Neapolu, Norymbergi, Turynu i Wiednia,

- miast w Polsce: Rypina, Chojnic, Mysłowic, Nysy, Kutna, Wrocławia, Stargardu, Łazisk Górnych, Zdun, Pisza i Mińska Mazowieckiego^[14]

-msetek parafii na całym świecie.

Jest patronem wielu zakonów, m.in. joannitów (Kawalerów Maltańskich), a takżeː mnichów, dziewic, pasterzy, stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy, abstynentów, niezamężnych matek i skazanych na śmierć. Jest orędownikiem podczas gradobicia i w chorobach epilepsji.

Patron

Jest patronem mnichów, dziewic, pasterzy, stad, kowali, krawców, kuśnierzy, rymarzy, abstynentów, niezamężnych matek i skazanych na śmierć. Jest orędownikiem podczas gradobicia i w chorobach epilepsji.

Kult

Cześć oddawana Janowi w chrześcijaństwie czerpie w dużej mierze z postawy samego Jezusa. W Ewangelii św. Mateusza Jezus określił Jana jako swego poprzednika i największego człowieka, który kiedykolwiek narodził się na ziemi.

Po coście wiec wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Miedzy narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela.

Mt 11, 09-11, Biblia Tysiąclecia

Wspomnienie św. Jana Chrzciciela w Kościele katolickim obchodzone jest dwukrotnie:

- 24 czerwca – Narodzenie św. Jana Chrzciciela (uroczystość liturgiczna)

- 29 sierpnia – Męczeństwo św. Jana Chrzciciela (wspomnienie obowiązkowe)

Grób i relikwie

Według tradycji chrześcijańskiej i muzułmańskiej grób Jana Chrzciciela znajduje się w Wielkim Meczecie Umajjadów w Damaszku, dawnej bazylice zbudowanej ku jego czci przez cesarza Teodozjusza I Wielkiego. W jego zachodniej części umiejscowiony jest marmurowy grobowiec, a w nim jest najważniejsza relikwia - głowa Jana Chrzciciela. Poczerniałe relikwie prawej ręki, tzw. Prawica-która-ochrzciła-Pana, która była przez wieki główną relikwią zakonu joannitów znajduje się w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Skrzynka ozdobiona krzyżami maltańskimi do Rosji trafiła po zajęciu Malty przez Napoleona Bonaparte. Relikwie palców Jana Chrzciciela przechowywane są w Sienie i Stambule. W 2010 fragmenty szczątków świętego znaleziono w ruinach prawosławnego klasztoru na wysepce Świętego Iwana niedaleko Sozopola na południowym wybrzeżu Morza Czarnego w Bułgarii. Relikwie wraz z alabastrowym relikwiarzem były zamurowane w ołtarzu nieczynnego od stuleci klasztoru. Relikwie świętego znajdują się także w Polsce w kościele św. Jana Chrzciciela w Gnieźnie.

 Ikonografia

przedstawia go jako : dziecko, młodzieńca ubranego w skórę zwierzęcą albo płaszcz z sierści wielbłąda. Jego atrybutami są: baranek na ramieniu, na księdze lub u stóp, baranek z kielichem, chłopiec bawiący się z barankiem, głowa na misie, krzyż.

Atrybuty

Atrybutem Świętego jest Baranek Boży, baranek na ramieniu, na księdze albo u stóp, baranek z kielichem, chłopiec bawiący się z barankiem, krzyż, głowa na misie. W tradycji wschodniej, głównie w ikonach, przedstawiany jest jako zwiastun ze skrzydłami.

Imię

Jan (stgr. Ἰωάννης od hebr. rdzenia יחנ – łaska) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku יוחנן (Jochanan) oznacza „Jahwe jest łaskaw”. Według Ewangelii imię to nosił prorok Jan Chrzciciel oraz apostoł Jan Ewangelista. Zostało ono przejęte najpierw do greki, a potem do łaciny. Rozpowszechniło się we wszystkich krajach chrześcijańskich.

W polskich dokumentach zapisywano najpierw to imię w postaci Ioannes, Iohannes (1012-18), później także Jan (1161), Jon (1302), Johan (1320), Jen (1366), Johans (1385) oraz Joan (forma kresowa, 1432). Największą popularność zyskała forma Jan, od czasów średniowiecza będąca jednym z najczęściej nadawanych imion. W 2004 r. imię Jan nosiło 689 212 osób w Polsce (1. miejsce wśród imion męskich pod względem popularności; jedynie dwa imiona żeńskie – Anna i Maria – były liczniej nadawane).

Przekształcenia i zdrobnienia: Han, Hanek, Haniek, Hanisz, Hanus, Iwan, Iwasz, Jach, Jachu, Janczy, Janiec, Janicek, Janik, Janisław, Jano, Janek, Janko, Janosik, Jasiek, Jaszko, Jaś, Jaśko, Jasio, Janusz, Jasz.

Żeńskim odpowiednikiem jest Joanna, i – późniejszym – Janina.

Imieniny

imieniny obchodzi: 10 stycznia, 12 stycznia, 15 stycznia, 17 stycznia, 19 stycznia, 23 stycznia, 31 stycznia, 2 lutego, 4 lutego, 8 lutego, 20 lutego, 24 lutego, 3 marca, 5 marca, 8 marca, 11 marca, 19 marca, 24 marca, 27 marca, 30 marca, 3 kwietnia, 7 kwietnia, 13 kwietnia, 27 kwietnia, 6 maja, 7 maja, 10 maja, 12 maja, 13 maja, 15 maja, 18 maja, 19 maja, 21 maja, 22 maja, 23 maja, 24 maja, 27 maja, 30 maja, 3 czerwca, 11 czerwca, 12 czerwca, 16 czerwca, 20 czerwca, 22 czerwca, 24 czerwca, 26 czerwca, 27 czerwca, 30 czerwca, 8 lipca, 11 lipca, 21 lipca, 23 lipca, 31 lipca, 4 sierpnia, 8 sierpnia, 9 sierpnia, 13 sierpnia, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 20 sierpnia, 29 sierpnia, 30 sierpnia, 31 sierpnia, 2 września, 3 września, 9 września, 11 września, 13 września, 14 września, 16 września, 20 września, 23 września, 27 września, 28 września, 1 października, 9 października, 10 października, 19 października, 23 października, 24 października, 1 listopada, 8 listopada, 11 listopada, 12 listopada, 13 listopada, 17 listopada, 24 listopada, 26 listopada, 1 grudnia, 4 grudnia, 5 grudnia, 9 grudnia, 14 grudnia, 15 grudnia, 17 grudnia i 27 grudnia.

Przysłowia

- Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał

- Chrzest Jana w deszczowej wodzie trzyma zbiory na przeszkodzie

- Jutro święty Janek, puśćmy na wodę wianek

- Jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi, taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi

- Na Święty Jan, jagód pełen dzban

Ludowe

- od Cypriana aż do Jana, gdy pogoda zakichana, to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego, a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje.